Janina Irmina Lichońska (z domu Snaglewska), tłumacz, filolog klasyczny, urodziła się 15 grudnia 1912 roku w Szadku. Była córką Franciszka, felczera weterynaryjnego, i Józefy (z domu Puławskiej). W 1922 roku ukończyła czteroklasową szkołę powszechną przy klasztorze ss. Urszulanek w Sieradzu, gdzie w 1920 roku przeprowadziła się rodzina Snaglewskich. Uczęszczała następnie do Gimnazjum Koedukacyjnego Koła Polskiej Macierzy Szkolnej w Sieradzu, które ukończyła w 1930 z wyróżnieniem. W 1930 roku rozpoczęła studia (filologia klasyczna) na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas studiów uczęszczała m.in. na wykłady Adama Krokiewicza, Gustawa Przychockiego oraz Tadeusza Zielińskiego. 28 czerwca 1935 roku uzyskała tytuł magistra broniąc pracy pt. Religijność rzymska w świetle satyry Juwenalisa. Po studiach Janina Irmina Lichońska (jeszcze wtedy Snaglewska) rozpoczęła pracę jako nauczycielka łaciny w prywatnym gimnazjum Marii Taniewskiej w Warszawie. Jednocześnie rozpoczęła dodatkowe studia pedagogiczne, które ukończyła, zdając 28 maja 1937 roku egzamin państwowy na nauczyciela szkół średnich.
Po wybuchu II wojny światowej, jeszcze jesienią 1939 roku, wraz z innymi nauczycielkami, zorganizowała, za zgodą przełożonej gimnazjum – Marii Taniewskiej, tajne komplety dla uczennic, które trwały aż do wybuchu Powstania Warszawskiego. We wrześniu 1944 roku mieszkańcy Powiśla, gdzie Janina Irmina Snaglewska mieszkała wraz z matką i siostrami, zostali umieszczeni przez Niemców w obozie przejściowym w Pruszkowie. Matka i najmłodsza siostra, Basia, zostały wywiezione do miejscowości Końskie, natomiast trzy pozostałe siostry – Zofia, Irmina i Jadwiga, wywieziono na roboty przymusowe do cukrowni w Burgweide (Sołtysowice) koło Wrocławia, w której pracowały do stycznia 1945 roku. W wyniku ewakuacji pracowników siostry zostały rozdzielone, a Zofia i Irmina znalazły się w Osterode am Harz. To właśnie tam, po wojnie, Snaglewska zorganizowała i przez pewien czas prowadziła polską szkołę podstawową.
W Wielkanoc, 22 kwietnia 1946 roku, w Fürstenau wyszła za mąż za Tadeusza Mieczysława Lichońskiego, żołnierza I Samodzielnej Brygady Spadochronowej, którego poznała podczas wizytowania w szkole w Osterode. W czerwcu 1947, po demobilizacji Lichońskiego, wrócili do Polski; w sierpniu urodził się ich syn – Maciej Marek. Od września 1953 roku Janina Irmina Lichońska rozpoczęła pracę jako redaktor w Państwowym Instytucie Wydawniczym w Warszawie. W latach 1953-1960 pracowała nad edycją Dzieł wszystkich Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Od 1954 roku była członkiem Związku Zawodowego Pracowników Kultury. W latach 1960-1962 Janina Irmina Lichońska była zatrudniona w Zakładzie Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, a następnie została oddelegowana do Pracowni Słownika Łaciny Średniowiecznej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. W latach 1965-1969 była również sekretarzem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Filologicznego w Krakowie.
Janina Irmina Lichońska zmarła nagle, na niewydolność serca, 23 grudnia 1969 roku w Szpitalu Kolejowym w Międzylesiu koło Warszawy. Została pochowana na Cmentarzu Wolskim w Warszawie (kwatera 38, rząd 4, grób nr 7).
Bibliografia prac Janiny Irminy Lichońskiej:
1. Tłumaczenia
• Andrzej Frycz Modrzewski, Wybór pism, Warszawa 1953 (tłumaczenie wspólne z Edwinem Jędrkiewiczem).
• Andrzej Frycz Modrzewski, O Kościele księga druga, Warszawa 1957 tłumaczenie wspólne z Heleną Krępską).
• Jan Crell, O wolności sumienia, Warszawa 1957.
• Andrzej Frycz Modrzewski, Pisma 1560-1562, Warszawa 1957 (tłumaczenie wspólne z Edwinem Jędrkiewiczem i Wandą Germain)
• Jan Amos Komenský, Mowa o książkach, czyli O sprawnym posługiwaniu się tym najprzedniejszym instrumentem kształcenia umysłów, Warszawa 1957.
• Łukasz Kurdybacha, Z dziejów ariańskiej pedagogiki, Warszawa 1958.
• Literatura ariańska w Polsce XVI wieku. Antologia (pod red. Lecha Szczuckiego i Janusza Tazbira), Warszawa 1959.
• Faust Socyn, Listy, Warszawa 1959 (tłumaczenie fragmentów).
• Stanisław Konarski, Pisma pedagogiczne, Wrocław-Kraków 1959 (tłumaczenie wspólne z Wandą Germain i Marią Stokowską).
• Andrzej Frycz Modrzewski, Sylwy, Warszawa 1959.
• Zbigniew Ogonowski, Socynianizm polski, Warszawa 1960 (tłumaczenie wspólne z Ingą Ogonowską)
• Phillippus Callimachus (Filip Kallimach), Vita et mores Gregorii Sanocei, Varsoviae 1963.
• Phillippus Callimachus, Ad Innocentium VIII de bello Turcis inferendo oratio, Varsoviae 1964.
• Michał Servet, Wybór pism i dokumentów (pod red. Lecha Szczuckiego), Warszawa 1967 (tłumaczenie fragmentów)
• Phillippus Callimachus, Epistulae selectae, Wratislaviae 1967 (tłumaczenie wspólne z Gabrielą Pańkówną).
• Myśl filozoficzno-religijna reformacji XVI wieku (pod red. Lecha Szczuckiego), Warszawa 1972 (tłumaczenie fragmentów) – ukazało się już po śmierci J.I. Lichońskiej.
• Słownik łacińsko-polski, t. 5 (pod red. Mariana Plezi), Warszawa 1979 (opracowanie haseł) – ukazało się już po śmierci J.I. Lichońskiej.
2. Redakcje
• Andrzej Frycz Modrzewski, Mowy, Warszawa 1954.
• Andreae Fricii Modrevii, Orationes, Warszawa 1954.
• Andreae Fricii Modrevii, Sylvae, Warszawa 1960.
• Phillippus Callimachus, Historia de rege Vladislao, Varsoviae 1961.
• Phillippus Callimachus, Vita et mores Sbignei cardinalis, Varsoviae 1962.
• Phillippus Callimachus, Vita et mores Gregorii Sanocei, Varsoviae 1963.
• Andreae Fricii Modrevii, De ecclesia liber secundus, Warszawa 1965.
• Phillippus Callimachus, Epistulae selectae, Wratislaviae 1967.
Bibliografia biogramu:
1. Marian Plezia, Lichońska, [w:] Polski Słownik Biograficzny t. 17, Kraków 1972.
2. Klara Kopcińska, Środowisko studenckie Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1915-1939: filologia klasyczna, historia starożytna, archeologia klasyczna, Warszawa 1995.
3. Jarosław Stulczewski, Janina Irmina Izabela Lichońska (1912-1969) – filolog klasyczny i tłumaczka, „Biuletyn Szadkowski”, 11, 2011, s. 137-146.
Autor: Anna Kruszyńska
