Wacław Osuchowski urodził się dnia 26 stycznia 1906 roku w Tarnopolu. Tam ukończył w 1924 roku gimnazjum męskie. W tymże roku podjął studia prawnicze, które ukończył w cztery lata później. Po studiach został zatrudniony jako asystent przy Katedrze Prawa Rzymskiego na macierzystej uczelni i jednocześnie rozpoczął studia filozoficzne na Wydziale Humanistycznym UJK. Magisterium z filozofii otrzymał w 1931 roku. Doktoryzował się w obu dyscyplinach swoich studiów (prawo – 1930 rok, filozofia 1931). Wyjechał następnie do Rzymu oraz Monachium, celem prowadzenia dalszych badań nad prawem rzymskim. Owocem tych prac stała się dysertacja O nieznaczonych prawnie stosunkach kontraktowych w klasycznym prawie rzymskim, opublikowana we Lwowie w 1933 roku, a będąca podstawą pomyślnie zakończonego przewodu habilitacyjnego. Po krótkim pobycie studyjnym w Paryżu, Wacław Osuchowski wraca w 1934 roku do Lwowa i wznawia pracę na Wydziale Prawa UJK. W 1937 roku otrzymał tam stanowisko profesora nadzwyczajnego oraz kierownictwo Katedry Prawa Rzymskiego. W czasie wojny prowadził praktykę adwokacką we Lwowie. Po zakończeniu II Wojny Światowej objął natomiast Katedrę Prawa Rzymskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wykładał także na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz na Uniwersytecie Wrocławskim. Prowadził wykłady z historii prawa rzymskiego również w utworzonej w 1966 roku Filii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Katowicach. Profesorem zwyczajnym został przy tym mianowany w 1953 roku.

Profesor Wacław Osuchowski w swojej karierze akademickiej pełnił (prócz kierownictwa Katedry Prawa Rzymskiego UJ) także funkcję dziekana Wydziału Prawa tejże uczelni oraz dyrektora tamtejszego Instytutu Prawno-Historycznego.

Zmarł w Zamościu w dniu 23. XI. 1988 roku i spoczął na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Profesor Wacław Osuchowski jest autorem szeregu fundamentalnych i nadal w dużym stopniu aktualnych opracowań, przede wszystkim z zakresu rzymskiego prawa cywilnego.

Wybrane publikacje:
Na pograniczu między akcesją a specyfikacją. Szkic z prawa rzymskiego
(1931).
Wybór źródeł z rzymskiego prawa prywatnego (1949, dalsze wydania 1982, 1988).
Des études sur les modes d`acquisition de la proprieté endroit romain (1952).
Zarys rzymskiego prawa prywatnego. (1962, dalsze wydania 1966, 1967, 1971, istnieje również edycja węgierska).
“Hereditas iacens” – poglądy jurydyczne na istotę spadku leżącego w rzymskim prawie klasycznym i justyniańskim (1964).
Constitutio Antoniniana – przyczyny wydania edyktu Karakalli (1964).
Stanowisko bonorum emptora przy potrąceniu w rzymskim prawie cywilnym (1967).
L`exception comme moyen de réaliser les prétentions réciproques dans la procedure civile romaine (1969).
Rzymskie prawo prywatne. Zarys wykładu (z W. Litewskim i J. Sondlem) (1981, dalsze wydania 1986, 1988).

Literatura przedmiotu:

– H. Kupiszewski, Wacław Osuchowski (1906 – 1988), „Iura” 1988, 39, s. 262 –265.
– H. Kupiszewski, Wacław Osuchowski (1906 – 1988), „Prawo Kanoniczne” 1990, 33, z. 3 – 4, s. 201 – 204.
– E. Szymoszek, Wacław Osuchowski, [w:] Uczeni wrocławscy (1974 – 1994), t. II, red. J. Trznadlowski (Wrocław 1994), s. 100 – 102.
– R. Wiaderna- Kuśnierz, Droga Wacława Osuchowskiego do profesury – w stulecie urodzin (1906 – 1988), „Studia Iuridica Lublinensia” 2006, 8, s. 167 – 176.
– J. Sondel, s. v. Osuchowski Wacław, [w:] Słownik Historii i Tradycji Uniwersytetu Jagiellońskiego (Kraków 2012), s. 945 – 946.
Osuchowski Wacław Franciszek, [w:] Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, t. II 1780 – 2012, red. D. Malec (Kraków 2014),
s. 372 373.

Autor biogramu: Wiesław Kaczanowicz